Ένα νέο αστέρι γεννιέται στον Μαραθώνα. Η Ειρήνη Φράγκου γεννήθηκε στο Γραμματικό

πριν από 26 χρόνια. Από πολύ μικρή θυμάται τον εαυτό της χωμένο στα βιβλία. Της αρέσει να διαβάζει, αλλά ακόμη περισσότερο να γράφει. Τον Ιανουάριο του 2014 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο "Άλφα όπως Αθανασία" από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές εκπλήσσοντας θετικά όλους όσους το διάβασαν. Η Ειρήνη όμως δεν είχε τελειώσει με την ιστορία της Νάσιας και έτσι η γέννηση του δεύτερου βιβλίου της σειράς με τίτλο "Έψιλον όπως Εμμονές" είναι γεγονός. Με αφορμή λοιπόν την παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου της Ειρήνης ,τα Μαραθώνια Νέα την συνάντησαν και έκαναν μια κουβέντα μαζί της.

 1.Μετά από μια περίοδο στην Θεσσαλονίκη τι σε φέρνει πίσω στο Γραμματικό;

 Αν και αγαπώ τις μεγάλες πόλεις, πάντα παραμένω ένα παιδί του χωριού. Στο Γραμματικό είναι το σπίτι μου, η οικογένειά μου, οι ρίζες μου. Είναι πολύ όμορφο το συναίσθημα να αναγνωρίζεις έναν τόπο και να σε αναγνωρίζει κι αυτός. Εξάλλου, οι πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες της εποχής μας δεν αφήνουν και πολλές επιλογές στους νέους, παρά να επιστρέφουν στα πατρικά τους. Αλλά αυτή είναι συζήτηση για κάποια άλλη στιγμή.

 2.Η συγγραφή ήταν πάντα μέρος της ζωής σου;

Η συγγραφή ήταν πάντα ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Τις πρώτες μου ιστορίες, με πρωταγωνιστές διάφορα μικρά ζωάκια τις έγραψα όταν ήμουν μαθήτρια στις πρώτες τάξεις του δημοτικού και από τότε δεν σταμάτησα να γράφω ποτέ. Πλέον, το γράψιμο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Μου χαρίζει ηρεμία, χαρά και τονώνει τη δημιουργική μου διάθεση.

 3.Τι ρόλο έπαιξε ο Μαραθώνας στην διαμόρφωση της ιστορίας του βιβλίου;

Θεωρώ ότι ο τόπος μας έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση όλων μου των ιστοριών, αλλά κυρίως στην αγάπη που ανέπτυξα για τον μαγικό κόσμο της φαντασίας. Είχα την τύχη να ακούσω πολλές ιστορίες και παραμύθια από την γιαγιά μου και διάφορες θείες στο χωριό. Και όλα ήταν εμπλουτισμένα με στοιχεία από τοπικούς θρύλους και δοξασίες. Ίσως, τελικά αυτός να ήταν και ο λόγος που έβαλα τη φαντασία στη ζωή μου και, αναπόφευκτα, σε κάθε ιστορία μου θα διαφαίνονται στοιχεία από το Γραμματικό, τον Μαραθώνα και την ευρύτερη περιοχή.

4.Διαβάζοντας το βιβλίο διαπιστώνω μια ιδιαίτερη σχέση με τους τίτλους. Μίλα μου λίγο γι’αυτό.

 Θεωρώ ότι ο τίτλος ενός βιβλίου είναι πολύ –αν όχι εξίσου- σημαντικός με το περιεχόμενο ενός βιβλίου. Για το λόγο αυτό μου αρέσει και κάθε κεφάλαιο που γράφω να τιτλοφορείται! Από τη μία, οι τίτλοι με βοηθούν εμένα, σαν συγγραφέα, να βάλω σε μια σειρά τις σκέψεις μου και από την άλλη ελπίζω ότι βοηθούν και τον αναγνώστη να ακολουθεί αβίαστα τη ροή της ιστορίας.

5.Η ιστορία της Νάσιας εξελίσσεται σε τρία βιβλία. Το είχες σχεδιάσει από την αρχή ή σου προέκυψε στην πορεία;

Όταν έγραφα το πρώτο βιβλίο δεν είχα στο μυαλό μου κάποια συνέχεια. Ήθελα η ιστορία μου να έχει αρχή. μέση και τέλος. Όταν, όμως, έγραψα και το τελευταίο κεφάλαιο ένιωσα ότι, ενώ ο κύκλος της ιστορίας έκλεισε, οι χαρακτήρες μου δεν είχαν ολοκληρωθεί. Έτσι, με το δεύτερο βιβλίο ξεκινάει ένας καινούριος κύκλος, που θα κλείσει οριστικά με το τρίτο και τελευταίο βιβλίο της τριλογίας!

Το Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2015, στις 6.00 μμ θα γίνει η παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου της "Έψιλον όπως Εμμονές".

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Μουσείο του Μαραθωνίου Δρόμου στον Μαραθώνα.